Danilo Kovač – crnogorski đak među 50 najboljih nastavnika svijeta

Banjalučki profesor Danilo Kovač, koji je osnovnu i srednju školu završio u Podgorici, plasirao se među 50 najboljih nastavnika svijeta u okviru Svjetske nagrade za nastavnike.

Profesor istorije i latinskog jezika banjalučke Gimnazije i docent na Univerziteta u Banjaluci za Forbes Crna Gora kaže da nije očekivao da se plasira u 50 najboljih, budući da svake godine aplicira više hiljada sjajnih nastavnika iz cijelog svijeta.

“Zaista mi je drago što su stručne komisije koje su u više krugova ocjenjivale naše aplikacije i intervjue prepoznale moj dosadašnji trud. Moram naglasiti da radim u Gimanziji Banjaluka, školi prepunoj talenata, te mi nije bio problem animirati učenike za brojne nastavne projekte koji su očigledno dobro ocijenjeni. Stoga mogu reći da ovaj uspjeh dugujem svojim sjajnim učenicima”, rekao je Kovač.

Učesnici ovog prestižnog takmičenja prolaze više krugova rigoroznog selekcionog procesa koji podrazumijeva ocjenjivanje njihovih aplikacija i intervjua. Boduju se različiti nastavni projekti, a potom i postignuća učenika, biografija nastavnika, prethodne nagrade, vizija različitih segmenata obrazovanja, te društveni angažman van školske učionice. Stručni tim ocjenjivača iz cijelog svijeta svake godine bira 50 finalista od više hiljada prijava.

Kovač je prvi nastavnik iz Bosne i Hercegovine koji se ikada plasirao u finale najprestižnijeg svjetskog nastavničkog takmičenja, na koje je tokom njegovog postojanja pristiglo preko 100.000 prijava. Na kraju ovog nadmetanja koje je još u toku, a koje organizuje Fondacija Varki (Varkey Foundation) u partnerstvu sa UNESCO-om, jedan nastavnik osvaja glavnu nagradu u iznosu od milion dolara.

Podstrek kolegama da ne gube entuzijazam

Kovač smatra da njegova nagrada predstavlja podstrek kolegama da nastave da se trude i ne gube entuzijazam uprkos ovim teškim vremenima.

Vjeruje da zemlje regiona dijele slične izazove koji odbijaju mlade ljude da se prihvate plemenitog nastavničkog poziva.

“Međutim, nastavnička priznanja i nagrade ohrabruju prosvjetne radnike i ukazuju im da je neko ipak prepoznao njihov rad i trud. Pozitivno je da zemlje našeg regiona poput Bosne i Hercegovine i Srbije nagrađuju svoje prosvjetne radnike. Nagrada za inovativne nastavnike BiH predstavlja i partnersku nagradu Varki fondacije koja dodjeljuje Svjetsku nagradu za nastavnike – Global Teacher Prize. Bilo bi sjajno da i Crna Gora dobije jednu takvu nagradu, jer mnogi od njenih nastavnika to zaslužuju”, kazao je Kovač.

Objašnjava da se za svjetsku nagradu za nastavnike samostalno može prijaviti bilo koji nastavnik svijeta.

“Međutim, meni je značila podrška organizacije Step by Step koja dodjeljuje Nagradu za inovativne nastavnike u BiH. Kao svog prošlogodišnjeg pobjednika, ova organizacija me predložila za Svjetsku nagradu za nastavnike. Step by Step je nagradio nastavni projekat iz oblasti istorije umjetnosti, koji sam sa grupom nadarenih maturanata Gimnazije Banjaluka sproveo u Muzeju savremene umjetnosti Republike Srpske”, rekao je Kovač.

Kaže da će glavnu nagradu osvojiti nastavnik koji je realizovao sveobuhvatan humanitarni projekat, ili postiže rezultate u ekstremno opasnim uslovima, ili je ostvario neki drugi uspjeh koji je njemu nezamisliv.

Prema njegovim riječima, takav edukator zaslužuje nagradu od million dolara, koju će potom uložiti u obrazovanje. Proglašenje pobjednika biće sredinom februara u Dubaiju na Samitu svjetskih vlada.

„Nije lako biti najbolji nastavnik na planeti, ali je velika čast naći se u prvih 50“, poručuje Kovač.

Rat ga doveo u Podgoricu u kojoj je imao srećno djetinjstvo  

Kovač je u Podgorici završio Osnovnu školu „Milan Vukotić“, kao i Srednju školu za muziku i balet „Vasa Pavić“.

„Ratne okolnosti su dovele moju porodicu iz mog rodnog Trebinja u Podgoricu. Prvog dana rata na relaciji Trebinje-Dubrovnik poginuo je moj rođeni stric. Njegovo unakaženo tijelo su najprije dovezli u trebinjsku Hitnu pomoć, u kojoj je u tom trenutku dežurao moj otac, ljekar specijalista. To je bio veliki stres za mene i moju porodicu koji neću zaboraviti. Nepunu godinu kasnije, moj otac, koji je prije rata držao predavanja u Crnoj Gori, ponudio je tadašnjem Ministrastvu zdravlja Crne Gore svoje profesionalne usluge, što je bilo prihvaćeno“, ispričao je Kovač.

Kako kaže, njegovo djetinjstvo u Podgorici, devedesetih godina, bilo je pretežno siromašno, ali ipak srećno.

„Stekao sam prijatelje sa kojima sam i danas u kontaktu. Dobro pamtim sjajne nastavnike poput Veselina Kneževića, Ane Popović, Zoje Đurović. Sjećam se da je stroga nastavnica Ana redovno organizovala diskoteku za nas osnovnce, koji smo polako ulazili u pubertet u tim izazovnim vremenima. Tako su naši prvi noćni izlasci bili pod njenom strogom kontrolom, što nam nije smetalo da se prelijepo zabavimo daleko od poroka koje su nosile burne devedesete“, rekao je.

Na pitanje da li se i dalje bavi muzikom, odgovorio je da je u par navrata bio muzička pratnja učenicima koji su recitovali tokom poetskih večeri u njihovoj školi.

„Kroz časove istorije često ukazujem na uticaje istorijskih procesa na razvoj i promjene u umjetnosti, naročito u muzici. Budući da predajem i latinski jezk analiziramo korijen muzičkih termina koji se uvijek navode na italijanskom jeziku, kao univerzalnom jeziku muzike. Tokom časova plesa koje sam volonterski držao svojim učenicima i kolegama, analizirao sam različite plesne ritmove. Promovišući klasičnu muziku kroz nastavne predmete koji na prvi pogled nemaju sa njom dodira, trudim se da promovišem sistem vrijednosti koji se suprotstavlja aktuelnim trendovima kiča“, rekao je Kovač.

Kovač je rođen u Trebinju. Sa najboljim prosjekom u svojoj generaciji diplomirao je na Odsjeku za istoriju Filozofskog fakulteta u Banjaluci. Na istom odsjeku okončao je master studije iz oblasti opšte savremene istorije, a njegov master rad dobio je nagradu za istorijska istraživanja fondacije „Slobodan S. Begović“, koja je dodijeljena na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu.

Druge master studije, iz oblasti metodike nastave istorije, završio je na britanskom Institutu za obrazovanje, Univerzitetskog koledža u Londonu. Doktorirao je na Univerzitetu Sapienca u Rimu, a semestar doktorskih studija proveo je na Univerzitetu Sorbona u Parizu.

Pohađao je međunarodne seminare i obuke u Berlinu, Buhenvaldu, Peronu, Rimu, Trstu, Parizu, Versaju, Kanu, Beču i Budimpešti…

Proglašavan je za jednog od najboljih nastavnika bivše Јugoslavije, te najinovativnijeg nastavnika u BiH.