Nova studija: Više vremena provedenog na raskrsnici spašava život
Davanje pješacima prednosti od sedam sekundi na semaforima može smanjiti broj povreda i smrtnih slučajeva za trećinu. Ova mjera bezbjednosti, za pješake, može značiti razliku između života i smrti. Ujedno, predstavlja jednu od najpovoljnijih i najlakših intervencija koje bi se mogle šire primjenjivati.
To su glavni nalazi nove studije koju je objavila Škola javnog zdravlja Mejlmen (Mailman School of Public Health) pri Univerzitetu Kolumbija. Studija je objavljena u časopisu Nature Cities. Istraživanje je pokazalo da kašnjenje od sedam sekundi za vozače rezultira smanjenjem ukupnog broja povreda pješaka, i smrtonosnih i onih bez smrtnog ishoda, za 33 odsto na raskrsnicama u Njujorku.
„Ideja je da se pješacima da vremena da stignu do centra raskrsnice, gdje su vidljiviji“, rekao je Kristofer Morison (Christopher Morrison), glavni autor studije i vanredni profesor epidemiologije u Školi Mejlmen. „Većina nesreća između pješaka i vozila dešava se blizu ivičnjaka, gdje vozači teže uočavaju ljude koji prelaze ulicu“.
Studija
Kašnjenja ili davanje duže vremenske prednosti, poznate kao „vodeći intervali za pješake“ (Leading Pedestrian Intervals – LPIs), omogućavaju pješacima da počnu da prelaze ulicu prije nego što vozila dobiju zeleno svjetlo za skretanje. Obično dajući prednost od sedam do 11 sekundi, u zavisnosti od veličine raskrsnice.
U okviru studije pod nazivom „Efikasnost vodećih intervala za pješake u cilju njihove bezbjednosti u gradovima“, istraživači su analizirali 6.003 raskrsnice u Njujorku u periodu od 2013. do 2018. Od ukupnog broja analiziranih raskrsnica, skoro polovina imala je instalirane vodeće intervale za pješake.
Istraživači su se fokusirali na povrede pješaka koje se dešavaju u krugu od 30 metara od raskrsnica sa semaforima.
Prema studiji, smanjenje povreda pješaka bilo je konzistentno na svim tipovima raskrsnica, a najizraženiji efekat zabilježen je tokom dana, kada je broj smrtonosnih nesreća sa pješacima pao 65 odsto.
„Kao neko ko živi u gradu, dobro je znati da intervencije poput LPI, koje sprovodi Odjeljenje za saobraćaj u Njujorku (NYCDOT), doprinose bezbjednosti pješaka“, izjavio je Sideš Zadej (Siddhesh Zadey), koautor studije i doktorand epidemiologije u Kolumbija Mejlmen školi.
Cilj smanjenje smrtnih slučajeva
U izvještaju se navodi da je Njujork bio jedan od prvih gradova u SAD-u koji je prihvatio pristup Vision Zero ili Safe System i koncept bezbjednosti i dizajna na putevima, koji uzima u obzir ljudsku grešku. Ovaj pristup je prvi put primijenjen u Švedskoj 1990-ih.
Cilj ove inicijative je eliminacija svih smrtnih slučajeva i ozbiljnih povreda u saobraćaju stvaranjem višeslojnih sistema zaštite, tako da ako jedan sloj zakaže, drugi preuzimaju i ublažavaju posljedice nesreće. Poboljšanja su usmjerena ka: bezbjednijim ljudima, bezbjednijim putevima, bezbjednijim vozilima, bezbjednijim brzinama i boljom njegom nakon nesreće.
U okviru ove zaštitne mreže, vodeći intervali za pješake – zajedno sa drugim jeftinim mjerama kao što su ležeći policajci i tretmani za smirivanje skretanja poput gumenih „ležećih policajaca“ – „čine centralni dio gradske strategije za bezbjednost pješaka“, navode istraživači.
„LPI su jedna od najpristupačnijih i najprimjenljivijih saobraćajnih bezbjednosnih mjera“, dodao je Morison, glavni autor studije. „Kašnjenje od sedam sekundi za vozače može značiti razliku između života i smrti za pješake. Naši nalazi pokazuju da ova mjera funkcioniše – i trebalo bi je uvesti u što više gradova“.
Tanya Mohn, saradnica Forbesa
More Time At Intersections Saves Walkers’ Lives, New Study Shows